| |
Γινόταν χαμός στη γειτονιά. Τρία περιπολικά, ένα ασθενοφόρο, κάμποσες κάμερες και κόσμος - πολύς κόσμος. Για την ακρίβεια, πρώτη φορά τόσος κόσμος σπίτι του!
Κοντοστάθηκα να δω τι συμβαίνει. Τόσα χρόνια γείτονες και δεν είχαμε ανταλλάξει μια κουβέντα, ούτε καν τα τυπικά. Διασταυρωνόντουσαν τα βλέμματα και συνεχίζαμε την πορεία μας, λες και κόστιζε τίποτα μια "καλημέρα".
Αυτά σκεφτόμουν ώσπου είδα το φορείο να ξεπροβάλει μ' ένα άψυχο σώμα πάνω του. Κρεμάστηκε, είπαν κάποιοι. Ανακάτεψε χάπια και αλκοόλ έλεγαν άλλοι. Κανείς δε σκέφτηκε πως ίσως ήταν ληστεία που στράβωσε. Λες και το περίμεναν...
Η επιβεβαίωση ήρθε με το δελτίο των 8, ακριβώς μετά την είδηση για τα νέα μέτρα λιτότητας και πριν το χρηματιστήριο: "Πεθαίνω για να μάθω να ζω", έγραφε το σημείωμα.
- Ήταν ήσυχος, δεν ενοχλούσε.
- Δεν είχε πολλούς φίλους, ούτε μπαινόβγαινε καμιά κοπέλα.
- Δουλειά-σπίτι ήταν, τίποτα άλλο.
- Ευτυχώς δεν ζουν και οι γονείς του, να τον κλάψουν.
...ανάμεσα στα πολλά που ακούστηκαν στο σχετικό ρεπορτάζ.
"Κρίμα", είπαμε όλοι στο σπίτι και κουνήσαμε τα κεφάλια μας, λες και καταλάβαμε κάτι. Είχαμε φακές και τα παιδιά γκρίνιαζαν, ήθελαν σουβλάκια. Εγώ ήθελα απλώς να κοιμηθώ, με περίμενε δύσκολη μέρα στη δουλειά την επομένη. Με ζαλίζει κι ο μαλάκας ο προϊστάμενος τελευταία και δεν έχω καθόλου διάθεση. Μας γάμησαν και στις περικοπές!
"Πεθαίνω για να μάθω να ζω". Χα! Παράξενη που 'γινε η ζωή...
“Πολύ λυπηρά όλα αυτά κύριε Γιάννη, αλλά βρίσκεστε εδώ για άλλο λόγο: ΕΣΕΙΣ, πως οδηγηθήκατε στην απόπειρα;”
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
