| |
μέσα σε ένα κελλί ο θάνατος κλαίει.
θύματα για να του κάνουν παρέα γυρεύει.
σκευωρίες ετοιμάζει τους ανθρώπους να τσακώσει-
κι από μίσος τα όπλα του δεν παραδώνει.
θέλει να μιλά συνέχεια για τη δική του αγάπη...
που είχε ανθρώπινη μορφή.
την λάτρευε πιο πολλή κ'απ'την δουλεία του-
μα ποτέ δεν κατάφερε να την πάρει στην αγκαλιά του.
ο θάνατος τα παράτησε και τις ευχές άρχισε.
τα μαύρα του φόρεσε...
βόλτες έκοβε στα λιμάνια κ' στις θάλασσες-
και τσιγάρο κάπνιζε σε πολύχρωμες κάμαρες.
ονειρεύοταν γάμους και βιολιά-
βράδια γεμάτα γλέντια και χαρά.
η αλήθεια όμως τον πλήγωνε βαθειά-
γιατί δεν είχε σάρκα και οστά.
δεν μπορούσε να γευτεί το φιλί-
ούτε το άρωμα της αγαπημένης του να μυριστεί.
αυτό τον τρέλλαινε πολύ και κλείστηκε σ'εκείνο το κελί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
