| |
Ακυβέρνητη η δική μου ζωή
και σαν σχεδία μοιάζει
θαλασσοδαρμένος μα επιζώ
πότε μ εκείνη πότε με άλλη
Μια σχεδία η ζωή μου
που ποτέ της δεν αράζει
μόνο να βάζει νερά
μα ποτέ της δεν βουλιάζει
Μιά σχεδία κορμό με κορμό
δίχως πανιά δίχως κατάρτια
δίχως τιμόνι ή πλοηγό
είμαι εγώ μονάχα εγώ
Μιά σχεδία κορμό με κορμό
γεμάτη σκιές μα και κατάντια
ισως για αυτό ίσως για αυτό
πέφτει συνέχεια πάνω σε βράχια
Τα δικά μου τα βράδια
τα ξεγελούν αστέρια
ψέματα λέν πως η σχεδία
έχει γεμάτα χρυσό τα αμπάρια
μα έχει μόνο κουπιά τα δυό μου τα χέρια
Όταν της ρίχνει ο ουρανός αστραπές
κι αν την μαλώνει με ανέμους
τι να κάνω, αναποδιές
δεν με βγάζει όσο κι αν θές
σε προορισμούς που τους έχω χαμένους
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
