| |
| | Η μαγισσα των πετραλωνων |  | | |
ΓΙΟΛΑΝΤΑ… Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ
Η ιστορία που τώρα θα πω είναι φανταστική ολότελα
και καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.
Εντελώς τυχαία είναι τα ονόματα,
τα πρόσωπα, και κάθε ομοιότητα.
Μια φορά κι έναν καιρό στη χώρα που την έλεγαν Πετράλωνα
βρέθηκα οδοιπόρος σ’ ανηφόρα που ματαίως τη σκαρφάλωνα,
και ως διψασμένος, ως ταξιδευτής,
πέφτω ο καημένος καταγής.
Το ταξίδι που ’χα για να κάνω ήταν απόσταση τεράστια,
όσο και ο νόστος της πατρίδας μου στα βόρεια προάστια.
Πως θα ξεψυχήσω, νόμιζα, ο φτωχός.
Άπελπις ο δόλιος, μα ευτυχώς…
Να ’τη!
Οφθαλμαπάτη!
Πέταγε καβάλα σε μια σκούπα ηλεκτρική.
Να ’τη!
Συμπαθεστάτη!
Η μάγισσα Γιολάντα, η θρυλική!
Δίπλα μου προσγείωσε τη σκούπα της και έβαλε χειρόφρενο.
Μου ’πε: «ξένε, τι ζητάς εδώ, στον κόσμο αυτό τον αφιλόξενο;»
Εγώ είπα:
- «κυρία…»
- Δεσποινίς παρακαλώ!
- «…Δώστε μου να πιω λίγο νερό»
Κάνει έτσι… βγάζει ένα μαγικό ραβδί απ’ την κωλότσεπη,
τ’ ακουμπά στην ασφαλτοστρωμένη έρημο και με μια αστραπή,
«Γεννηθήτω» είπε, «μεταλλικά νερά,
κρύες μπύρες κι αναψυκτικά»
Ήπια του σκασμού κι αφού ξεδίψασα, ποια ήτανε τη ρώτησα,
μου ’πε πως τη λέγανε Γιολάντα και πως ήταν Ηπειρώτισσα.
Μου’πε ότι κάνει πάντα το καλό,
και μετά το πνίγει στο γιαλό!
Και να’τη!
Καλωσυνάτη,
έτσι όπως μου μίλαγε
απέναντί μου εκεί.
Να’τη!
Ζωή γεμάτη!
Η μάγισσα Γιολάντα η θρυλική!
Μου ’πε πως γεννήθηκε με μαλακή καρδιά, σαν από αφρολέξ,
που όμως της τη σκλήρυνε η ζωή και πιθανώς το φαύλο σεξ.
Κύλησε ένα δάκρυ, βούρκωσε μεμιάς,
και της χάλασε το μακιγιάζ.
Μου ’πε για τη γνώση της περί μαγείας, πως δεν ήταν αρκετή,
έτσι που να καταφέρει να ’φτιαχνε τον κόσμο να ’ναι ασορτί
με τα ιδεώδη της και τα ιδανικά,
και γι’ αυτό πως ζει με δανεικά.
Πριν να φύγει μίλησε με πάθος για έναν έρωτα παγκόσμιο.
Μου τον περιέγραψε σαν UFO μέσα σε διαστημόπλοιο.
Δεν πολυκατάλαβα τι ήταν αυτό,
μα μ’ έπεισε πως ήταν το σωστό!
Κι ύστερα, πάει…
πάτησε γκάζι
στην ηλεκτρική της σκούπα
κι έφυγε,
λοιπόν,
πάει…
όλο νάζι,
της φύγαν και δυό πόντοι απ’ το καλσόν !
Και πάει…
πάτησε γκάζι
η μάγισσα των Πετραλώνων
κι έγινε καπνός,
πάει…
σαν καμικάζι,
και δε την ξαναβρήκα δυστυχώς…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΙΟΛΟΣ
06-08-2006 @ 01:47 | Ιδιαίτερος τρόπος γραφής... Πολύ καλό... ::smile.:: Καλημέρα... | | Άθη Λ.
06-08-2006 @ 02:09 | φανταστικό μεν, πολύ όμορφο δε..
μου άρεσε που ενώ είναι μια ιστορία - σαν παραμυθάκι - έχει ομοιοκαταληξίες... πρωτότυπο! | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-08-2006 @ 02:37 | Σαν...παραμύθι. ::smile.:: | | Γιώργος_Κ
06-08-2006 @ 02:59 | Εντυπωσιακό!! Καλημέρα... | | iShotTheSherrif
06-08-2006 @ 04:11 | ::up.:: ::laugh.:: | | MARGARITA
06-08-2006 @ 05:30 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: Εγώ ήμουνα βρε ψευδώνυμο δεν με γνώρισες;;;;;;Πάρα πολύ καλό!!!!!!!!!!!!! | | agrampeli
06-08-2006 @ 06:11 | εξυπνο πολυ ωραιο | | Palioxaraktiras
06-08-2006 @ 06:22 | ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΦΙΛΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΡΗΚΑ ΑΣΕ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΟΣΑ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ ΑΛΛΑ ΕΒΑΛΕΣ Μ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΨΗΛΑ ΤΟΝ ΠΗΧΗ | | Aris4
06-08-2006 @ 07:11 | Ψευδωνυμο , πολυ ωραιο !!!!!!! ::up.:: | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
06-08-2006 @ 10:29 | πολύ πολύ καλό, μιλάει για διάφορα πράγματα με πρωτοτυπία, έχει ερωτισμό, φαντασία και 2 σταγόνες μοναξιάς, τα διάβασα όλα σου αυτό όμως ξεχωρίζει. Καλώς μας ήρθες. | | fatva
06-08-2006 @ 10:38 | ::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | | ARGY
07-08-2006 @ 12:24 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πολύ εμπνευσμένο....... τι να πω με πρόλαβαν ............ Πάρα πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!! Μπράβο σου. ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
