| |
Μες στη βαρυχειμωνιά, σε μια φτωχική γειτονιά
ένας παγωμένος άνεμος που απ΄ το πρωί φυσάει
έξω απ΄ τα σπίτια των ανθρώπων τριγυρνάει
και τις πόρτες και τα παράθυρά τους χτυπάει
σαν να θέλει να τους πει ότι κάτι ζητάει.
Όμως η βουή και η μανία του ανέμου
προκαλεί σε όλους ρίγη
και κανείς δεν του ανοίγει.
Κι εκείνος, που ως εκεί για να φτάσει
έχει περάσει πάνω από πόλεις, βουνά, δάση
ποτάμια, λαγκάδια, χαράδρες και πεδιάδες
θα ΄θελε να μπει κάτω από τη στέγη ενός σπιτικού για να ξαποστάσει
λίγη ανθρώπινη ζεστασιά να νιώσει και να ξεπαγώσει
κι ύστερα, μπροστά στο τζάκι να καθίσει, να χαζέψει
και τα μαλλάκια των μικρών παιδιών του σπιτιού
(σαν στοργικός παππούς) να χαϊδέψει.
Όμως, όλοι τον αποδιώχνουν κι αυτός με απελπισία αργοκοιτάει
στρέφει το βλέμμα του προς άλλη κατεύθυνση, αργά περπατάει
και φεύγει, το ταξίδι του για κάπου αλλού συνεχίζει
μ΄ ένα πικρό παράπονο στα χείλη να σιγομουρμουρίζει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
