| |
Ξημέρωμα
Στον ερχομό της μέρας ρουφώ το νιόκοπο φως,
ακουμπώ τα χέρια μου εκεί που στρογγυλεύει
το μέτωπο του ανέμου , και η αυγή αχτένιστη
ξετυλίγει του μεγαλείο του φωτεινού θριάμβου.
Γλυκό , ελαφρό στην γεύση , αυθεντικό , γιομάτο φως ,
μπήγει το μεγάλο δάκτυλο στην κερήθρα για να ταΐσει
το πληγωμένο αηδόνι που ξεχειλίζει
από το ρυθμό της σιωπής και τρυπά την ακοή μας.
Περατάρηδες με το βήμα του άσπρου σύγνεφου
κρύβουν στο κόρφο τους ένα κομμάτι ουρανό,
με τις παλάμες γεμίζουν την στάμνα που ξεδιψά τα χωράφια μας.
Η μέρα ακουμπά στον τραχύ σβέρκο του ήλιου ,
στα πορτοπαράθυρα αστράφτει το περιδέραιο
που βλέπει την ανατολή ,και κάνει τον κόσμο να γελά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
