stixoi.info: Ευθανασια

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ευθανασια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269453 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ευθανασια

Μορφουλα καληνυχτα... Τα λεμε αυριο...

Τα ποδια
δυο στεκες
ισως το πιο βαρυ φορτιο
στον δικο μου Γολγοθα.
"Πειτε της να βγει εξω"
"Δεν θελω! Δεν θελω!"
Τελευταια φορα που με ειδες απο το κλουβι
με το βαριο στα χειλη
τα πνευμονια δυο μαυροι λακκοι
μιας βροχερης ημερας,
τρανταζονταν βασανιστικα
πριν το αναισθητικο
σε κανει μια μαζα
απο μυες κοκκαλα και σωθηκα.
Δεν ειδα τι εγινε.
Δεν θελω να ξερω.
Τα ματια αδεια κοιτουσαν στο πατωμα.
Τα χερια κρεμονταν σαν κορδελλες
τα μαλλια καλυπταν την νεκρικη μου εκφραση
αυτην που πιθανα
εχεις και εσυ.
Τα δακρυα κολλανε
βγαινουν δυσκολα
το μυαλο μου στριφογυριζει
στην εικονα της διεσταλμενης σου κορης.
Στο τελευταιο σου βλεμμα,
ειδες οτι εκλαιγα
το χερι να σφιγγει την μια πλευρα
του τραγικου Αισχυλιου προσωπου.
Δεν ξερω αν με καταλαβες,
ελπιζω μονο να καταλαβες οτι ειναι για το καλο σου.
Τα εσωτερικα σου κοκκινα ποταμια
δεν εχουν σταματημο.
Αυτος ειναι ο ρολος τους...
χυνονται οπου βρουν.
Επρεπε.
Γυριζω σαν ζομπι στους δρομους.
Εχω αδειασει το μυαλο
εχω σταματησει τις αισθησεις.
Και περοφερομαι
σαν καταραμενη ψυχη
στους ζωντανους ταφους του νεκρου μας κοσμου
ενεργοποιωντας τους νευρωνες λησμονιας.
Ισως να σε ξεχασω.
Ισως η ηλικια δεν το επιτρεπει.
Ισως να μην ησουν η λατρεμενη μου γατα
να μην σου εδωσα την αγαπη που εδωσα στις αλλες
ομως στο τελος
ημουν διπλα σου
και δακρυσα για σενα.
Καληνυχτα...Τα λεμε αυριο....
σε εναν καλυτερο κοσμο....


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλία Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Η καθαροτητα των μιασμενων

Ri@89 07-08-2006 @ 16:20	ΠΑΡΑΑΑΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΖΗΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ!! ΨΥΧΟΠΛΑΚΩΘΗΚΑ ΟΜΩΣ ΛΙΓΟΥΛΑΚΙ ::cry.::
TAS 07-08-2006 @ 16:22	Γυρίζω σαν ζόμπι στους δρόμους...Απίστευτο! Ενεργοποιώντας τους νευρώνες λησμονιάς...Μωρό μου!Απίστευτο.... ::love.::
keadas 07-08-2006 @ 16:28	Θα ήθελα να σε είχα μαθήτρια και να γραφες τέτοια ποιήματα στα διαγωνίσματα των Μαθηματικών
Chimaira 07-08-2006 @ 16:29	φιλε πολυ οικειοτητα αναπτυχθηκε! για βαλε μια φρενο! χιμαιρα ειμαι και δαγκωνω!
Chimaira 07-08-2006 @ 16:31	προς αποφυγην παρεξηγησεων, αναφερομαι στον TAS
prophet 07-08-2006 @ 16:32	σκέψου τον πόνο της ζωής και αναλογίσου.. ποιος είναι ο δέσμιος εδώ..; ποιός ζει, και ποιός πεθαίνει στ'αλήθεια..; σκέψου το μονάχα αυτό..
keadas 07-08-2006 @ 16:43	σου αφιερώνω τον "Επίλογο"
psevdonymo 07-08-2006 @ 18:02	::smile.::
fOuSkA_mIs ArT 07-08-2006 @ 18:56	kai gamo einai!!!a s0z dn sistithika....FoUsKa...xarika! ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ 08-08-2006 @ 01:19	Πολύ καλό και το τελείωμα υπέροχο... ::smile.:: Καλή σου μέρα... ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο