| |
Σε ψαχνω στια ερημα
στενα της πολης,
μηπως και επεστρεψες μονος
στα μαγικα ταξιδια που καναμε μαζι.
Καθισμενοι στα παγωμενα σκαλοπατια
κλωτσαμε την αληθεια να
παει λιγο παραπερα..
ψιθυριζει, παρακαλαει για μια βουτια στο κενο,
μα η ανασα μου κοφτη
στην υποσεχση ενος φιλιου
που καιει ακομη.
Θελω να της πω να μεινει,
μα στην σκεψη του τελους αγριευει ο νους μου.
ψεματα και λοβιτουρες
προεξεχουν σαν βελη απο την καρδια μου.
στο φεγγαροφως ψαχνω τροπο να φυγω
πριν ερθει παλι η αυγη και με θαμπωσει
το φως του χρυσου κλουβιου σου..
Δεν φταις εσυ ψυχη μου.
εγω φταιω..εγω που οταν αντικρισα το χαος
αντι να φοβηθω το ερωτευτηκα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
