| |
Πάλι ξαγρύπνησα το βράδυ αυτό,
συντροφιά με το όνειρό μου
περπατούσα στ' αστέρια λέει, κι ήσουν εσύ
πλάι στο πλευρό μου
κι ήταν γύρω όλης της γης τα πουλιά,
όλα τα χελιδόνια
και η πλάση ήταν όλη γεμάτη παιδιά,
όλο γέλια και δίχως κανόνια
Για τον κόσμο είχαμε μόνο ζεστές αγκαλιές
και γιορτές με στεφάνια γεμάτα λουλούδια
των ανθρώπων γεμίζαν όλες τότε, οι ψυχές
με ελπίδα με φως με χαρά και τραγούδια
Ηρθ' η αυγή και με βρήκε στο παράθυρο εκεί
στο σπιτάκι μας κάπου στο Λαύριο
μα δεν ήσουν εσύ, μοναχά η σιωπή
και ζωγράφιζα έρμος το αύριο
και τα λόγια γεμίσαν τότε, όλα σκιές
τα ονείρατα έγιναν γκρίζα
των μεγάλων ακούγονταν πάλι, οι κραυγές
των κακών να γυρεύουν τη ρίζα
Και με είδε της μέρας το φως από ψηλά
να κλαίω τώρα σαν μικρό παιδάκι
τ' όνειρό μας - τι κρίμα- πάει χάθηκε πια
εκεί στο Λαύριο στο άδειο σπιτάκι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
