| |
Ψυχή βαθιά
Ατίθαση μέσα η καρδιά , απαγγιάζει,
αποδημεί ακούραστη, σιωπή διαρρέει στη γαλανή
αφή, και στους πράσινους αυλούς των μίσχων,
οι παλμοί της καρδιάς υψώνουν τους γονατισμένους.
Οι οπλές της ανακατεύονται με την ανάσα του αγέρα,
αντισταθείτε, κρατάτε στα χέρια το σφρίγος της αιωνιότητας,
το πρόσωπο ακέραιο συντρίβει το ψύχος τους σκότους,
τα όνειρα κωπηλατούν στο πέλαγος που γειτονεύει με το αίμα.
Σήκω και κόψε τους κλώνους που ταΐζουν τη δική τους ασφάλεια ,
καταπατούν ως άρπαγες επιδέξιοι τα λίγα μέτρα ουρανό.
Ποια ταπείνωση θα αφανίσει τους θλιβερούς ίσκιους απ΄ τους καθρέφτες μας;
Σφράγισε μέσα στη φούχτα σου το σπόρο που έλειπε
από τις σταγόνες της προσδοκίας αποτυπώνοντας
το πρωτάνοιχτο βλέμμα που συναθροίζει τα χρυσά μελλούμενα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
