| |
Μνήμες ,παραμελημένες μνήμες ....
που αναζωογονούνται με την εμφάνιση των πρώτων αγριολούλουδων
με τα κατακόκκινα πέταλα των παπαρούνων στους αγρούς
και τη γλυκια ευωδία των ανθισμένων αμυγδαλιων
μια στάση στ'αλώνια που γέμιζαν παιδικές χαρούμενες φωνές
στη στερνα που τα καλοκαίρια δρόσιζε τους καλοκαιρινούς απογευματινούς καύσωνες
στον παλιο αχυρώνα που στοιβαζαμε με το δικρανι το σανό για τα ζώα
στο παλιο γέρικο σπίτι που άντεχε τόσα και τόσα .....
αγερηδες,φωνές,γέλια,ξεφωνητά, πατήματα,τρεχάματα ....
κι εκείνη η έντονη μυρωδιά του καμένου ξύλου στη ξυλόσομπα και στη στόφα στη γωνια
η οσμή από τις καμένες αφανες για προσάναμμα στον παλιο χωμάτινο φούρνο
για να φουρνιστουν τα καλό ζυμωμένα καρβέλια που περιμένουν στην πινακωτή
και ο νταβάς με το κοτόπουλο και τις σπιτίσιες χυλοπιτες από τα χεράκια της
Αχ! ΚΙ εκείνα τα τηγανόψωμα από το ζυμάρι του ψωμιού με φέτα και δυόσμο ....
ξαπλώνω πάλι στο κρεβάτι μου κάτω από το εικόνισμα να ονειρευτώ
να επιστρέψω στις μνήμες εκείνες τις παρατημένες
εκεί που το χαμόγελο ήταν διαρκείας και η ψυχή γεμάτη
με κλειστά τα μάτια αντικρίζω τα καλοψημένα αραποσίτια στη θράκα
και τις πατάτες που ήταν από το κτήμα ....
ο καλό βρασμένος τραχανάς που γέμιζε τη γωνια λαχταρα και όρεξη
μα πανω από όλα εκείνα τα γέρικα πολυ δουλεμένα ροζιασμένα χέρια
και τα βλέμματα τους που σκόρπιζαν αγάπη ,σιγουριά και γαληνη ....
και μέσα στην απλα του νου μου ένα γλυκό όραμα που γινόταν ολοζώντανο
ποσες μνήμες Χριστέ μου, ποσες μνήμες που ορφανεψαν τόσο γρήγορα
κι εσυ μια από κεινες τις πιο γλυκές αναμνησεις που δεν ξεχνιούνται
που δεν σβήνουν με την πάροδο του χρόνου κι ας μούσκεψαν σε δάκρυα
μη φύγεις ποτε σου , μ 'ακους ;; Μεινε εκεί μέσα στις μνήμες που κρατω
μείνε κοντά μου ,μαζί μου στης ζωής το τράχηλο μονοπάτι ....
τόσο κοντά ,μα τόσο μακριά ....κι όμως τώρα ξέρουμε
όσα ποτε τα χείλη δεν είπαν ,τα είπε τώρα η ψυχή....τα συλλαβισε η καρδιά !!!
....@....
17-02-2019
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
