| |
αν πω μ'αρεσει να επαναλαμβανομαι
θα ειναι ψεμα
και το αιμα θα'ναι αληθινο
το απολυτο της εννοιας λυτο
θα μπορουσα να προτωτυπησω
κι ισως να το κανω εννιοτε
με τις λεξεις
αλλωστε εχουμε τοσον πλουτο ακομη
και βεβαια ειναι κατι κι αυτό
που γινεται οταν δεν ελεγχεται
βεβαια κανεις δεν βλεπει
ή δεν εκτιμαει εκτος απο τις λεξεις
και τις πραξεις στις όποιες δεν παταει
το ανευ προηγουμενου και το φως
το εγκαρδιο κι εμψυχον μπρος του
με κροτο και σιωπη πνιγει
αλιμονο βεβαιως να με πειραζει
κι αλιμονο να μη με συνθλιβει
και το αδυνατον ενα σωμα να λυγαει
απο τους ανθρωπους απαρνημενο
κι απο τον κανεναν σου να προχωραει
μονο του κι σκια του στο πλαι του
σαν μπουμπουκι αποκοσμο
απο θεο κλειστό και ανοιχτο
στην ανατολη και δυση του ηλιου
σαν λουλουδο μεσημεριατικο ορθο
ψυχρο με δεος αδιαπεραστο ασκυφτο
να το λεν αταραξια και αλαζονεια
στην οψη του θανατου ολη
η ζωη του στα στηθια του χυτη
τα αρμυρα του γλυφει ματια
και ανυψωνεται στα χειλια του
μια γλυκα ατελειωτη στα μιζερα
ματια τους να μη μπορουν
μονο να πρεπει να εξηγησουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
