| |
Σήκω απόψε να μου πεις,
με ΄να χορό βουβής κραυγής,
τα λόγια ‘κείνα της ψυχής,
που μες στις λέξεις δεν θα βρεις.
Πήδα ψηλά στον ουρανό,
χώρισε τη γη στα δυο,
πάτα το σκοτεινό βυθό,
γίνε πουλί καμαρωτό.
Πάρε το κόκκινο κρασί,
γεύσου του έρωτα το φιλί,
κάνε ένα σάλτο στο κενό
μικρό εμπόδιο και αυτό.
Λεύτερος τώρα πια
σαν του ανέμου τη φωτιά
φύγε σε μέρη μακρινά
ζήσε σαν μια πασχαλιά.
Είναι το αύριο εκεί,
το σήμερα είναι η ζωή,
το χθες το πήρε η φυγή,
άξια κάνε τη ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
