| |
Φύλλα χρυσά και πράσινα... μια όμορφη εικόνα...
νιώθω πως γεννηθήκαμε σε λανθασμένο αιώνα...
γιατί για τους ευαίσθητους, ρομαντικούς ανθρώπους,
είναι ο κόσμος φυλακή.. πνίγει με χίλους τρόπους...
Και σε φαντάζομαι εκεί... να βλέπεις το τοπίο
τα δέντρα, την ακρολιμνιά... στο βάθος ένα πλοίο
και χαίρομαι σαν σκέφτομαι πως είσαι ευτυχισμένος
αν και το ξέρω, φυσικά, πως είσαι κουρασμένος...
Μα η κούραση είναι σχετική, την ομορφιά σαν βλέπεις
κι ο δρόμος πια τελείωσε... όλη τη μέρα έχεις
να περπατήσεις, να χαθείς μες τα στενά σοκάκια
να χαλαρώσεις... κι ίσως βρεις και κάποια φιλαράκια...
Και να περάσεις όμορφα... να χτίσεις αναμνήσεις
γιατί θα έρθει η στιγμή να τις αναπολήσεις..
φεύγουν τα χρόνια... δυστυχώς... φεύγουν και οι ανθρώποι
κι αυτό που μένει τελικά είναι μνήμη και τόποι
Βγάλε λοιπόν όσες μπορείς... πολλές φωτογραφίες...
στο κινητό και στην καρδιά να γράψεις ιστορίες...
γιατί η ζωή είναι όμορφη μόνο όταν την μοιράζεσαι
και όταν στους ανθρώπους σου δείχνεις το πόσο νοιάζεσαι...
Και κοίτα μες τα μάτια του πόσο σε καμαρώνει...
κοιτάζει το λεβέντη του... το βλέμμα του βουρκώνει...
με περηφάνια περισσή, γιατί καλά το ξέρει
πως έκανε καλή δουλειά, πως τα 'χει καταφέρει...
Κάποτε αυτός σε κράταγε σφιχτά από το χέρι...
σου μάθαινε για τη ζωή που κόβει σαν μαχαίρι...
και πάντα του σε πρόσεχε μην τύχει και χτυπήσεις,
κι ήξερες... ήταν δίπλα σου... σ' ό,τι επιχειρήσεις...
Και τώρα που μεγάλωσε, σε βλέπει και θυμάται
ένα μικρούλη που 'λεγε τα βράδια πως φοβάται
μα το μωρό μεγάλωσε κι έγινε άντρας τώρα
η πιο γλυκια ανταμοιβή είναι ετούτη η ώρα...
22.04.2019
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
