| |
Αζαζελ*
Από τα ρεύματα τα σπλάχνα μας κρυολογημένα,
το ρεύμα των αιώνων την τσίκνα των ιδεών παρασύρει,
τα λόγια τα υψηλά, τα όνειρα βλέπουμε καμένα,
τη Γη μας κάλυψε η τέφρα, κάνοντάς την κοιμητήρι.
Τους έκαιγαν στην πυρά, με το ναπάλμ, στα κρεματόρια,
παν’ απ’ τον κόσμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, καπνιά
των θυμάτων της βίας, το αίσχος της ιστορίας,
εκεί μαζί ο Έλληνας και ο Εβραίος, σαν μια φουρνιά.
Και κάθε φορά παίρνοντας ανάσα από της θανατώσεις,
εμείς πιστεύουμε πως ήρθε ο αιώνας φωτεινός.
Αλλά ξαναέρχεται ο ζόφος και δεν μπορείς να γλιτώσεις.
Και κυβερνάει το κακό. Και κλαίει ο άνθρωπος ο απλός.
Ξανά ο όχλος επευφημεί την ατίμωση,
και πάλι το ψεύδος σαν δηλητηριώδη ασχημία.
Ώ! Αν οι τίμιοι αντιστέκονταν στην φίμωση
και δεν άφηναν να περάσει το κατώφλι η ατιμία.
Αλλά ο κύκλος της ιστορίας παμπάλαιος και απαθής,
και δεν πρόκειται τίποτα σ’ αυτόν ν’ αλλάξουμε.
Ο ορίζοντας μόνο τότε θα είναι καθαρός και βαθύς,
όταν στην έρημο τον τράγο θα διώξουμε.
Μαρκ Βάϊνερ
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
13.04.19
(21.04.19)
Αζαζέλ (αποδιοπομπαίος τράγος) – στον ιουδαϊσμό κάποιο ζώο (συνήθως τράγος), στο οποίο μέσο της συμβολικής τελετής φόρτωναν όλες τις αμαρτίες του λαού και το έδιωχναν στην έρημο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
