| |
Κίτρινα φύλλα ανοίγουν τα φτερά
κουβαλούν στην ψυχή τους βαριά μυστικά'
όνειρα, αγάπες, έρωτες και φιλιά, `
λόγια που ειπώθηκαν από χείλη καυτά. `
Πέφτει η βροχή τους κρατά συντροφιά,
πάνω τους στέκει για τελευταία φορά.
Τα σύννεφα είναι πυκνά και γκριζωπά,
σαν φεύγουν της πλάσης τα αθώα παιδιά.
Τα αγρίμια σιωπούν και δεν κυνηγούν'
τα αηδόνια δεν θέλουν να κελαηδούν'
τα δέντρα λυγίζουν κλαίνε και θρηνούν'
οι ανθοί με το άρωμα τους μοιρολογούν.
Ανοίγει το χώμα μια ζεστή αγκαλιά
περιμένει να κοιμίσει άστρα ταπεινά.
Είναι δύσκολη και πικρή η στιγμή,
μα είναι το βήμα που σε πάει πιο κει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
