| |
Το γέλιο ομορφαίνει την ζωή!
Καλημέρα στην στιχοπαρέα!
Ένα ποίημα με λίγο κουτσομπολιό για να γελάσουμε σήμερα… το πρωί ανοίγω το ψυγείο να πάρω το γάλα και
τι βλέπω; Έναν δημοτικό σύμβουλο! Εδώ και μια εβδομάδα με έχουν καλέσει σε πάνω από 50 γεύματα με θέμα συζήτησης τα δημοτικά, που να πρωτοπρολάβω να πάω βρε παιδιά;
Πόσο να φάω… θα σκάσω! Άσε το άλλο με θυμήθηκαν όλοι οι γνωστοί… (και μερικοί άγνωστοι που το παίζουν γνωστοί) και μου ζητούν τον ψήφο μου. Το αποκορύφωμα ήρθε προχθές από δυο φίλες… βάζουν υποψήφιες σε δυο παρατάξεις και ήρθαν και οι δυο χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους για να τους γράψω τα βιογραφικά τους. Βρε κορίτσια τους λέω, που πάτε; Εσείς δεν έχετε ιδέα από τα κοινά, άσε που εγώ ο έρμος, δεν ξέρω τι ακριβώς να γράψω στα βιογραφικά σας. Ποιητής είσαι ξέρεις εσύ! Μου απαντούν με ένα στόμα… στόλισε τα εκεί λίγο μην μας περάσουν για αγράμματες, έτσι και αλλιώς δεν έβρισκαν να συμπληρώσουν και μας έβαλαν χωρίς να μας ρωτήσουν! Μωρέ σας τρώει ο κο… σας λέω από μέσα μου, και έμενα μου έκαναν προτάσεις αλλά το ξέκοψα από την αρχή σκέπτομαι. Τέλος πάντων κορίτσια ότι μπορώ θα κάνω αλλά… μην περιμένετε και θαύματα!
Αλλά αυτοί που έχουν μεγαλύτερη πλακά είναι οι της Ευρωβουλής ή των Βουλευτικών.
Οι Αριστεροί βάζουν κάτι τύπους σαν τον Νέτα και παρουσιάζει τις ομιλίες τους σαν του παλιούς βασιλείς:
«σήμερα θα μιλήσει ο Αλέξης ο ‘Α ο Μεγάλος» σώπα ρεεεε πολύ games of thrones βλέπεις κόψε κάτι.
Άκου ο Α ο Μεγάλος! Μικρέ την έχεις ψωνίσει μα την Παναγία…
Αμ ο άλλος… ο κουμουνισταράς των λαϊκών αγώνων, ο Ψαριανός, που πηδούσαν μαζί με τον Τατσόπουλο Τις 4000 χιλ. γυναίκες, να πάει γίνει παιδί του δεξιού Κούλη;
Ααα το ξέχασα βρε σεις ο Κούλης είναι λαϊκό παιδί γιος του Τέρη...
Ή μάλλον όχι… είναι ανιψιός του Κεμάλ και του Ε. Βενιζέλου, Εβραϊκής καταγωγής, που πάντα ήταν αριστερών απόψεων…
Να μου πεις τι περίμενες από τέτοιους κοπρίτες, που έχουν μάθει μόνο να ζουν σαν κηφήνες στην κοινωνία μας!
Υ.Γ. Μικρέ Νέτα ισχύει αυτό που σου έγραψα χθες!
Μας ήρθαν με την άνοιξη…
Την δύση αυτή την άφθαρτη λεβεντονιέ μου εσύ
πόσες φορές επέρασες την φτωχική μας στράτα,
περάσαν τέσσερεις χρονιές στο έρημο νησί…
μην ήρθαν πάλι οστρακισμοί ή πήρανε παράτα;
Μας ήρθες πάλι με παλμό κι αγάπη περισσή
να μας σκορπίσεις χρώματα γεμάτα αντιθέσεις,
μα πώς να σε καλοδεχτώ που χω καρδιά μισή
κι ένα κενό μες την ψυχή από τις υποσχέσεις.
Τέσσερα χρόνια μοναξιάς την χόρτασα την χλεύη
καθόμουν μόνος σκεπτικός να μου φωνάζω κράτα,
κι όταν του ονείρου η πηγή αρχίζει να στερεύει
μου 'ρχεσαι πάλι γελαστός με δώρα και μαντάτα.
Τώρα τ’ αστέρια θάμπωσαν χλόμιασε το φεγγάρι
τα νέα πουλιά πετάξανε μακριά σε ξένους τόπους,
μην ξαναρχίζεις να χαρείς το ψεύτικο τροπάρι
θα διώξεις όσους έμειναν τους αγαστούς ανθρώπους.
Μην ξαναρχίζεις το παλιό και τ’ άσωστο τροπάρι
στάσου απέναντι να ακούς έστω στερνή φόρα,
τα έπεα πτερόεντα κι ο αγέρας θα τα πάρει
στα ελαφρά κι ανίσκιωτα μεγάλα του φτερά.
Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
