| |
Μας δώσανε φίλε μου ένα αντίο
Απέραντο και θολό τοπίο
Με κάραβι την ψυχή
Μούτσος μονάχος εσύ
Με ρωταγανε ποιος την θάλασσα κατουρά
Εψαχνα παγόνια με πολύχρωμα φτερά
Μετρούσα τα υφάσματινα τόπια
Μιλώντας πάντα στα ξένα ντόπια
Έλεγα ιστορίες από θάλασσες και φυλακες
Και εσύ εκρυβες θησαυρούς από αλυκές
Χελιδονόψαρα στο κατάστρωμα το βρεγμένο
Ένα λουλούδι από σένα περιμένω
Κική Ματέρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
