| |
Κοιτούσε την πραγματικότητα να τον προσπερνάει...
Καθισμένος σε μια πολυθρόνα που βουλιαζε διαρκώς, έτρεχαν μπροστά από τα έκπληκτα μάτια του εικόνες σε οθόνες....
Παραβίαζαν την νομιμότητα της κοσμοθεωρίας του και την άλλαζαν σιγά σιγά....
Τα πόδια του βαριά,η καρδιά ακόμη πιο βαριά,το μυαλό του στεκουμενα νερά, αρνούνταν να ξεσηκωθούν ενάντια στην τιμωρία αυτή.
Μόνο τα μάτια κινούνταν μηχανικά, τεντωμένα, νωθρά....
Με ένα κλικ όλα τελείωσαν, όλα εξαφανίστηκαν από μπροστά του μαγικά.
Και τώρα τι;
Σε ποιο φάκελο να αποθηκεύσω τις μνήμες που δεν έχω;
Δραπέτης της ζωής, της πραγματικότητας, της αλήθειας.... Μουσαφίρης σε σαλόνια εικονικά,
Φίλος με τον φόβο της μη αποδοχής...
Και τώρα τι;
Τώρα ανοίγεται μπροστα σου δρόμος μακρύς, αλλού ανηφορικός και αλλού ξεκούραστος...
Έχεις το όχημα,μην αναβάλλεις για αύριο τη βόλτα....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
