| |
Άνεμος και χαρταετός
και ο ουρανός γλαυκός’
το βλέμμα πάντα ψηλά
και η σκέψη...να μη λυγά.
Χαρά και γέλια πολλά,
σύννεφα μόνο λευκά.
Παιδιά κρατούν το σκοινί,
ψηλά στο κάστρο η φυγή.
Ελπίδες νέες πολλές,
χτυπούν δυνατά οι καρδιές’
φίλε Συ είσαι του χθες;
Δεν με θυμάσαι; Δεν φταις.
Μπέρδεμα φέρνει η στιγμή,
αυτά έχει η ζωή’
Με λίγο διάθεση καλή,
θα γελάσει πάλι το παιδί.
Άνεμος και χαρταετός,
άνοιξη...ο χρόνος χρωματιστός,
πάμε πάλι στα παλιά
‘κει που δεν σβήνει η φωτιά.
Και αν έρθουν βροχές και βροντές
και γίνουν στάχτη οι στιγμές,
χαρούμενες θα ‘ναι οι ψυχές
πέταξαν μια μέρα ψηλά και αυτές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
