Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Aχ!... να μπορούσα να σου έπαιρνα τη λύπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Aχ!... να μπορούσα να σου έπαιρνα τη λύπη
 
Κάθε που γράφω νιώθω ότι σου μιλάω
εκμηδενίζοντ' οι αποστάσεις και σε φέρνω πιο κοντά...
και είσαι δίπλα μου ό,τι κάνω κι όπου πάω,
γιατί τατού σε έχω κάνει με μελάνι στην καρδιά

Θά 'θελα τόσα να σου πω... τα ξέρεις ήδη...
να σε τραβήξω απ' το κενό και να σε σώσω...
αλλά δεν παίζεται έτσι φως μου το παιχνίδι,
πρέπει εσύ να το παλέψεις... μόνο στήριγμα θα δώσω...

Στηρίξου πάνω μου λοιπόν... και μη φοβάσαι
θα είμαι εκεί... να σου θυμίζω το ποιος είσαι...
ότι αξίζεις πάντα ευτυχισμένος νά 'σαι,
ό,τι σε πλήγωσε πια ξέχασε και σβήσε

Το ξέρω εύκολα στα λόγια όλα φαίνονται...
οι πράξεις δύσκολες... θέλουν δουλειά και κόπο...
τα χρόνια φεύγουν και τα νιάτα μας μαραίνονται,
μα έλα μαζί μου... θα σου βρω εγώ τον τρόπο...

Την κάθε μέρα με χαμόγελα θα υφαίνω
θα σου χαϊδεύω τη ψυχή μ' όμορφες λέξεις
θα 'χω για σένα ένα φως πάντα αναμμένο
και μια αγκαλίτσα ανοιχτή μέσα να τρέξεις...

Θα σου ζεσταίνω με τις σκέψεις μου τη μέρα
με θετικότητα και φάτσες γελαστές
μέσα απο στίχους θα σου λέω "Καλημέρα!"
θα είμαι φίλη σου, αδελφή κι ό,τι άλλο θες...

Μόνο τα μάτια σου να βλέπω ευτυχισμένα...
κι από το στόμα σου το γέλιο να μη λείπει...
γιατί πολύ σημαντικός είσαι για μένα...
Aχ!... να μπορούσα να σου έπαιρνα τη λύπη!...

26.05.2019


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν έχει σημασία
 
Γιάννης Κατράκης
26-05-2019 @ 11:13
Μόνο τα μάτια σου να βλέπω ευτυχισμένα...
κι από το στόμα σου το γέλιο να μη λείπει...
γιατί πολύ σημαντικός είσαι για μένα...
Aχ!... να μπορούσα να σου έπαιρνα τη λύπη!...

Πολύ όμορφο
Κων/νος Ντζ
26-05-2019 @ 11:17
Με το Γιάννη κι εγώ! ::love.:: ::love.:: ::love.::
Angel of Light
26-05-2019 @ 11:43
Ευχαριστώ πολύ παιδιά... ::smile.:: Καλημέρα...όμορφη Κυριακή... χχχ
tabasco0
26-05-2019 @ 12:27
συγκινητικο μεν δεν ξερω αν μπορω να το αντεξω δε
εχεις παντως δικιο παντως αν δεν το θελήσεις ο ιδιος να βγεις από το λουκι ότι και να κανουν οι αλλοι που σε αγαπανε είναι ματαιο.
::up.::
Angel of Light
26-05-2019 @ 18:03
Ευχαριστώ Νίκο μου... ::smile.:: Χαίρομαι που σου άρεσαν τα λόγια μου... ελπίζω ότι θ' αρέσουν και "στην πηγή της έμπνευσης"... ::rol.::

Πάντα όταν γράφω κάτι αυτόν σκέφτομαι... αν θα του αρέσει... αν θ' αγγίξω τη ψυχή του... γιατί μόνο αυτό με νοιάζει... γι'αυτόν γράφω... είναι για μένα ο Φύλακας Άγγελός μου... ο καλύτερος μου φίλος... ο άνθρωπος που με έμαθε να χαμογελώ ξανά.... και το μόνο που μπορώ να του προσφερω είναι τις λέξεις μου... φτωχό αντάλλαγμα το ξερω, αλλά μόνο αυτό έχω...
Αγιοβλασιτης
26-05-2019 @ 21:40
::theos.:: ::up.:: ::up.::
ΕΣΠΕΡΟΣ
27-05-2019 @ 09:57
Θα σου ζεσταίνω με τις σκέψεις μου τη μέρα
με θετικότητα και φάτσες γελαστές
μέσα απο στίχους θα σου λέω "Καλημέρα!"
θα είμαι φίλη σου, αδελφή κι ό,τι άλλο θες...

Μόνο τα μάτια σου να βλέπω ευτυχισμένα...
κι από το στόμα σου το γέλιο να μη λείπει...
γιατί πολύ σημαντικός είσαι για μένα...
Aχ!... να μπορούσα να σου έπαιρνα τη λύπη!..


Καλημέρα,πραγματικά δεν ξέρω τι να γράψω όταν φτωχές οι σοδειές της Άνοιξης μου και ξαφνικά συναντάς δημιουργούς με τόσο ανθρώπινο πρόσωπο που δεν χρειάζονται καμιά Άνοιξη γιατί η δύναμή τους είναι το φως της ομορφιάς ,πραγματικά πολύ όμορφο και αληθινό όπως είπαν και οι προλάλισαντες.Να είστε καλά!
Angel of Light
27-05-2019 @ 11:57
Τα σχόλιά σας με τιμούν... Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ... ::hug.::

Όταν ξεκίνησα να ανεβάζω τα ποιήματά μου ήθελα απλά "να τα φυλάξω κάπου"... ::smile.:: αλλά έχω εισπράξει τόση αποδοχή και αγάπη από όλους σας... νιώθω ότι έχω αποκτήσει καινούριους φίλους εδώ μέσα... κι αυτό είναι πολύ όμορφο... γιατί πέρα από τα ψυχολογικά μας (ακούς Νίκο; ...όλοι κάτι παλεύουμε!...) μοιραζόμαστε τη μεγάλη μας αγάπη για τις λέξεις... την ποίηση και τη λογοτεχνία γενικότερα... Δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου ποιητή... (εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι... που λέει και το γνωστό τραγούδι...) αλλά μπορώ να πω ότι με έχετε πείσει ότι κάτι κάνω κι εγώ... ::smile.:: Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς... καλή συνέχεια με όμορφες δημιουργίες... ::hug.::
πανσελινος
01-06-2019 @ 21:08
Μόνο τα μάτια σου να βλέπω ευτυχισμένα...
κι από το στόμα σου το γέλιο να μη λείπει...
γιατί πολύ σημαντικός είσαι για μένα...
Aχ!... να μπορούσα να σου έπαιρνα τη λύπη!... ::smile.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο