| |
το γελιο μου εχει κοπει εδω και καιρο
και ειναι ενα συγκεκριμενο πεδιο
που βγαινει αβυθομετρητο μη μετρησιμο
οπου αξιζει -τετοια- συμπνοια- η αξια ζει
στην περιπλανηση αμαραντη
δεν ειναι στα ευσημα και τα σκηπτρα
ο αθραυστος κρικος
ο μονος μπροστα και οχι αυτο λιμανι και θελημα του
μετραει πως ειναι και πισω παντου
το πουθενα δεμενος στην χωρα του πουθενα
αντι χαμενος στην παντου-
για τα παντα να κανει να την ορισει αορατη
καθως εχει το ολοενα αυτό οποτε πει ενα τελος-
την αοριστη πανω απο τον καθενα
κατω απο την μυτη του κρεμασμενη
αισθηση βαρυτητα γεφυρα μπαξες ολουθε και θα απομονωνεται
σε χρονο και χωρο παντα αρμονικο ανομοιο
ως εξ ω εχουσα κριση ανεξαρτητη με ή χωρις τον ανθρωπο
ζωντανο
ησυχασε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
