| |
Μου λες να μείνουμε φίλοι, μα δεν μπορώ,
Μαζί τα βράδια να βγαίνουμε, αχ δεν το μπορώ,
Μόνο η σκέψη, πως δίπλα μου είσαι εσύ,
Πώς να ξεχάσω τα χρόνια, που ζήσαμε μαζί.
Ρεφραίν.
Δεν είναι λύση αγάπη μου αυτή,
Είναι μια σύγχρονη κρίση της εποχής,
Σε ένα σπίτι να ζούμε μαζί,
Χωρίς να έχουμε πια, καμιά επαφή.
Όλα τα θέλεις δικά σου να τα’ χεις, όπως παλιά,
Μα που το βρήκες γραμμένο κυρά μου, σε ποια χαρτιά,
Για σένα τα πάντα νομίζεις πως είναι απλά,
Μα άλλα σου λέει, η δική σου καρδιά.
Κάνε το πρώτο βήμα, δεν είναι ντροπή,
Και μη σε νοιάζει ο κόσμος, ότι κι’ αν πει,
Ας την καρδιά σου, ελεύθερα να εκφραστεί
Κι ας κάνουμε πάλι μαζί, μια νέα αρχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
