| |
*** Ειρήνη Μαρή, ανερχόμενη στιχουργός, της οποίας έχω τη χαρά και την τιμή να επιμελούμαι τη μελοποίηση των στίχων, αυτοσχεδιάζοντας κι αφιερώνοντας εις αμφοτέρους δημιουργούς
(Μες στα σύννεφα, Έλα πάρε με καρδιά μου, Καρδιά Λυπημένη) …
ΑΙΧΜΗΡΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ (Κυριακή 9 Ιουνίου 2019)
Αυτή η γυαλάδα π’ ακουμπάει πάνω στο δέρμα μου
τρυπάει το βλέμμα μου μ’ αιχμή και με ματώνει
είσαι ένα κόσμημα πληγής που ρέει στα βάθη της ψυχής
είσαι το φως που απ’ το σκοτάδι με λυτρώνει …
Αυτή η χρυσή βροχή που αισθάνομαι στο σώμα μου
φοράει το χρώμα μου και μέσα μου αβγατίζει
είσαι ένα κόσμημα φωτιάς που καίει τα φύλλα της καρδιάς
είσαι το φως που το σκοτάδι αιχμαλωτίζει …
Αυτή η θαμπάδα π’ αγκιστρώθηκε στα στήθη μου
κρατάει τη λύπη μου και τη χαρά μου ακόμη
είσαι ένα κόσμημα αμυχής που γδέρνει τ’ άστρο της ευχής
είσαι το φως που της νυχτιάς το γκρι πληγώνει …
Είναι τα λόγια σου ευσυγκίνητα κι απλά
σαν του μωρού τα πρώτα βήματα, παιδί μου
είναι κοσμήματα, πανάκριβα, αιχμηρά
που δεν φοριούνται στο κορμί, μα στην ψυχή μου
είναι τα λόγια σου αιχμηρά κι απλά κοσμήματα
σαν του μωρού τα πρώτα, αθώα, «παραστρατήματα» …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
