| |
| | Φονιάς |  | | | ... | | |
Μενεξεδένια η συρρίκνωση γερνά
πείθοντας όχλο σε αγρύπνηση θηρίου.
Αιμοσταγής η ξυραφένια σου ματιά,
μου λησμονά την ηδονή εκτός σχεδίου.
Υποταγή μεσ' τα εγχώρια γραμμάτων
της φωτεινής επιγραφής η αντηλιά.
Τα μπλε σου γράμματα ροή των αοράτων,
που μαστιγώνουν των μνημείων την λαλιά.
Ρόδινες ίντριγκες σιγή των λεωφόρων,
των περιπάτων σου αιώνια στοργή.
Ήλπιζα σ' ένωση αγάπης αχθοφόρων,
κι όμως αντάμωσα μακρόσυρτη οργή.
Λάμπουν οι άνεμοι και τα βουνά στολίζουν,
την απουσία των χρωμάτων ατελώς.
Αισθήσεις πάλι στο μηδέν μας να αφρίζουν,
το ίδιο άλλοθι του χθες μας διαρκώς.
Ήρθαν αλόγατα μνημόσυνα του ίσως,
και διαδήλωσαν για άλωση τ' εγώ.
Ήτανε όμως πύρινη φάλαγγα ανίσως,
που μας ξεγύμνωνε του πως μας την αργκό.
Δικός μας άνθρωπος ο ήλιος του αντίο,
και κόρη άπιστη η πήξη της ψευτιάς.
Ένιωσα μέσα μου της μοίρας το θηρίο,
ένιωσες δίπλα σου να κλαίει ο φονιάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ?? | | | |
|
Άθη Λ.
14-08-2006 @ 16:26 | η τελευταία στροφή σαν επιλογος, καταπληκτική!!!!!!! | | keadas
14-08-2006 @ 16:46 | Λάμπουν οι άνεμοι και τα βουνά στολίζουν
Θα μου επιτρέψεις να το κλέψω αυτό...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | TAS
14-08-2006 @ 17:04 | Αλόγατα μνυμόσυνα του ίσως
διαδήλωναν για άλωση τ΄εγώ...
Ολοκάθαρη ποίηση! Πέραν πάσης αμφιβολίας! ::oh.:: ::yes.:: | | ΑΙΟΛΟΣ
14-08-2006 @ 17:26 | Μενεξεδένια η συρρίκνωση γερνά
πείθοντας όχλο σε αγρύπνηση θηρίου.
Αιμοσταγής η ξυραφένια σου ματιά,
μου λησμονά την ηδονή εκτός σχεδίου.
Το ποίημα σου πολύ καλό... Η πρώτη στροφή πανέμορφη... ::smile.:: Καληνύχτα Γιώργο... | | Ri@89
15-08-2006 @ 01:58 | ::yes.:: ::up.:: | | agrampeli
15-08-2006 @ 06:14 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Αγνή
15-08-2006 @ 09:08 | Γιά τ΄αλόγατά σου! ::up.:: | | gthepoetc
15-08-2006 @ 10:46 | Ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου stixolovers... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
