| |
Φως...προσφέρεις τη χαρά
στης ψυχής τα πιο βαθιά,
τα δωμάτια τα σκοτεινά
που δεν φθάνει...η ματιά.
Το χρόνο...αψηφάς,
σαν ποτάμι λαγαρό κυλάς
ποτέ δεν σταματάς
στο άχρονο Συ πατάς.
Αγαλλιάζουν τ' άστρα
σαν τ' αγγίζεις σιγηλά
σαν τους χαρίζεις τη φωτιά
που δεν σβήνει η καταχνιά.
Φως...άχραντη ματιά
'κείνου που μόνο αγαπά
της πλάσης του τα παιδιά
τα κρίνα τα λευκά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
