Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131237 Τραγούδια, 269576 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γιά τόν πατέρα
 Αυτό είναι αφιερωμένο σέ κάποια πονεμένη ψυχή
 
Για τον πατερα 14—8--2006-

Ήρθα καί γώ μές τήν ζωή
Χωρίς νά χω πατέρα,
Κι όλα τά χρόνια πέρασα
Μαζί μέ τήν μητέρα.

Τά χρόνια επεράσανε
καί έγινα κοπέλα,
παντρεύτηκα έκανα παιδιά
γιά νά σ΄ειδώ πατέρα.

Έμαθα είσουν άρωστος
Καί ότι μέ ζητούσες,
Ήθελες λέει νά μέ δείς
Λίγο νά μού μιλούσες.

Έτρεξα μόλις τό μαθα
Νά δώ καί γώ ποιός είσουν,
Τά χρόνια όλ΄αυτά άφησες
Νά μέ δολοφονήσουν.

Λίγο καιρό άργοτερα
Εσύ είχες πεθάνει,
Καί ήρθα στήν κηδεία σου
Καί σού φέρα στεφάνι.

Αλλά ζητάω απ΄τό Θεό
Γιά νά μέ συνχωρέσει,
Ήρθα σάν ξένη καί εγώ
Καί δέν είχα πονέσει.

Γιατί τά χρόνια π΄άφησες
Νά ζήσω μοναχή μου,
πού όταν σέ χρειαζώμουνα
Δέν είσουνα μαζί μου.

Μού άφησαν πονο μέσα μου
Πού κρύβω στήν καρδιά μου,
Τήν αγάπη πού μού έλειψε
Τήν δίνω στά παιδιά μου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

natalia mitsiou
 
Γιώργος_Κ
15-08-2006 @ 07:36
Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και όποιον έχεις και γιορτάζει σήμερα! Κυρίως χρόνια τους καλά, κι όχι χρόνια πολλά, όπως λέω και στο κείμενό μου σήμερα! Να είσαι καλά!
MARGARITA
15-08-2006 @ 07:37
Καλόχρονη Ναταλία μου και εσύ και η οικογένεια σου...με αγάπη ::love.:: ::smile.:: ::smile.::
agrampeli
15-08-2006 @ 07:51
Σάς ευχαριστώ πολύ παιδιά αυτο δέν είναι δική μου υστορία
κάποια άλλη ψυχή μού τό ζήτησε νά τής τό γράψω ::sad.::
ΑΙΟΛΟΣ
15-08-2006 @ 11:23
Αγράμπελη καλησπέρα... Δική σου η όχι δεν έχει και μεγάλη σημασία... Το έγραψες όμορφα... Πολλές πονεμένες ψυχές αισθάνονται όπως πριγράφεις στο ποίημα σου... ::smile.:: Χαμογέλασε Αγράμπελη κι εσύ και η άλλη ψυχή κι όλοι μας... Ας κάνουμε τις πληγές μας χαμόγελα κι ας προχωρήσουμε... Δεν γίνεται αλλιώς... Χρόνια πολλά και χαρούμενα... ::smile.::
AETΟΣ
15-08-2006 @ 11:38
Χρονια πολλα ... ::smile.::
Aris4
15-08-2006 @ 12:13
Θλιβερη ιστορια , ομορφα ειπωμενη !!!!! Μπραβο Ναταλια ! ::smile.::
Dimitri Favvas
15-08-2006 @ 15:20
Ωραίο Ναταλία. Αν και δεν είναι δική σου εμπειρία το εκφράζεις θαυμάσια
Άθη Λ.
15-08-2006 @ 15:23
κρατάω τον τελευταίο στίχο γιατί με εκφράζει, όπως εκφράζει κι αυτή την πονεμένη ψυχή...

Μού άφησαν πονο μέσα μου
Πού κρύβω στήν καρδιά μου
Τήν αγάπη πού μού έλειψε
Τήν δίνω στά παιδιά μου
Ri@89
16-08-2006 @ 03:49
ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ΕΛΠΙΖΩ ΤΩΡΑ Η ΚΟΠΕΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ.. ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!!!! ::yes.::
agrampeli
16-08-2006 @ 06:36
Σάς ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά
όσο γιά τήν κοπέλα τής το έυχομαι να είναι ευτηψησμένη μέ όλη μου τήν καρδιά ::smile.::
ofilia
18-08-2006 @ 03:14
Αγραμπελη πολυ ομορφο και λυρικο...ο τελευταίος στοίχος λέει τα παντα
agrampeli
19-08-2006 @ 06:56
Ευχαριστώ ofilia ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο