| |
| | Τον στρίμωξα η ώρα..τρεις |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, ασφαλώς και γελάω, να μου είστε όλοι καλά, μακριά από στριμώγματα. | | |
Ένα διάλογο είχα απόψε δυνατό
μίλαγα μονάχη με τον εαυτό μου
και του` λέγα τι? γιατί? αυτό
και μου λέγε, γιατί είναι δικό μου.
Μες στο σκοτάδι, στη νυχτιά
δικαιολογίες..είχε ένα κουβάρι!
Να του χαιδεύουνε τ` αυτιά!
Και να του δείχνουν το φεγγάρι.
Τον στρίμωξα η ώρα, τρεις...
κι` έλεγε, θα δεις, θα ξημερώσει
μόνο ο θεός είναι κριτής
δεν θέλω ούτε να με σώσει.
Του μίλαγα, ώρες πολλές, χρόνια
να ξεκλειδώσει την καρδιά.
Και μου λέγε, άκου τ` αηδόνια
χτίσανε στην ιτιά φωλιά!!
Είπα μια ανάκριση να κάνω
σ` απευθείας σύνδεση
και μου λέγε, θα τον πεθάνω!!
Όχι!! άλλη σύνεση!!
Ένα διάλογο, ανελέητο!! είχα χθες
κι έλεγα, δεν θα κλάψω!
Δικαιολογίες βρήκα πολλές
κι` έχω πένα, θα γράψω.
Έστησα τον εαυτό μου, στο τοίχο
σε μια παράσταση βουβή
κι` έψαξα, ένα ακόμη στίχο
για όλα, τα δεν, τα πρέπει και τα μη!!!
Λυπήσου με είπε, δεν μιλώ
δεν έχω τι να καταθέσω.
Μια αναθεώρηση μπορώ?
Λίγο...στα μαλακά! να πέσω!
Ένα διάλογο, μες στους τοίχους
ένα μυστικό του καθένα.
Ένα διάλογο, δίχως ήχους!!!
Απο εκτροχιασμένα φρένα!
Ζύγιζα νύχτες και βραδιές
Μυστικό διάλογο...με καντάρια!!
Ένα διάλογο που λέγε δες
στην πέτρα ειν τ` αχνάρια.
Ένα διάλογο με σπαθιά
κι` ακονισμένα τα μαχαίρια!
Μια χαρακιά μες στη καρδιά
κι όπως, φεύγαν τα νυχτέρια.
Τα έγραψα όλα σ` ένα χαρτί.
Είπα, Θεέ μου ξημερώνει!!
Ένα κυκλάμινο έβαλα στ` αυτί!
Και τίναξα, όλη τη σκόνη!!
Αδαμοπούλου Γεωργία
26-6-2019
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Euler2
26-06-2019 @ 11:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
26-06-2019 @ 13:07 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | φραγκοσυριανος
26-06-2019 @ 22:12 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
