| |
Ειναι φορες που μες το βραδυ
Αποτομα ξυπναω
και ο ιδρωτας μου στα χειλη
με κανει να ποναω
Ειναι φορες που ο καθρεφτης
δε μοιαζει σε εμενα
και ολα τα θελω δυστυχως
θυμιζουνε εσενα
Αχ και να ρχοσουν ξανα
Παραμυθι μικρο
Μια σβησμενη φωτια
και τα καρβουνα εγω
Να σουν ο ουρανος
και το χωμα μαζι
ενας απειρος κοσμος
που μεσα μου ζει
Σ'αγαπαω...
Ειναι φορες που η αληθεια
σκληρα σε γρατσουναει
Και σαν αγκαθι στο παπουτσι
σε καθε βημα σε ποναει
Ειναι φορες που μ'ενα χαδι
ολα θα περνουσαν
Με ενα τροπο μαγικο
σαν σταχτες θα σκορπουσαν
Αχ και να ρχοσουν ξανα
Παραμυθι μικρο
Μια σβησμενη φωτια
και τα καρβουνα εγω
Να σουν ο ουρανος
και το χωμα μαζι
ενας απειρος κοσμος
που μεσα μου ζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
