Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τον κόρφο της μάνας
 Καλημέρα φίλοι μου, σας ευχαριστώ να περνάτε καλά.
 
Μάθαμε να μιλάμε.
Στις πέτρες και τα ρείκια
στα στουρνάρια, στα λιθάρια
δίχως παπούτσια μια ζωή
και δανεικά τσιτάκια.
Μάθαμε να μιλάμε.
Στην φραγκοσυκιά, στην γκορτσιά
στους μπαξέδες με τους κατιφέδες
στα στάχυα τα χρυσά.
Στην κορφή του Βουλκάνου
που`χε τους Ήλιους αγκαλιά.
Μάθαμε να μιλάμε
στης μουριάς τον ίσκιο
στο φράχτη του καθένα..
που`λεγαν τα γραμμένα!
Μα εμείς μάθαμε να μιλάμε
στον ίσκιο της γαλανής
στο βλέμμα του Κολοκοτρώνη
στο ακορντεόν του δάσκαλου!!
που έδειχνε μια άλλη ζωή
και σφράγιζε την φτώχεια..
Μάθαμε να μιλάμε.
Δίχως μάνα, δίχως πατέρα
έτσι λεύτερα σαν τα κατσίκια!!!
κι` είχε ο θεός.
Λάσπη και σκόνη, μάντρες και τείχη.
στο Λύθη και το Κοτρώνι
στην εξουσία του χωριού..
Στις μαγικές μας πέτρες!!
με τα μυρωδάτα μανουσάκια.
Μάθαμε τι είναι λευτεριά!!
μες στη ξυπολησιά.
Κι` ας την πληρώσαμε αδρά
σε μια αγέλη λύκους!!!
Μάθαμε να σκαρφαλώνουμε
στου βουνού μας την κορφή
που`χε η Παναγιά το σπίτι της.
Κλάψαμε και πονέσαμε
μας έφυγε η ψυχή!!!
κι` είμαστε τρυφερά άσπρα κρινάκια.
Μα μάθαμε να μιλάμε.
Στο μοναστήρι εκεί ψηλά
που ατενίζαμε τον κόσμο!!!
μ` ένα κομμάτι ψωμί, λάδι και ρίγανη
είχαμε μεις Βασίλειο.
Την λευτεριά μας!!
Την φωνή μας!
Που δεν την περδούκλωσε ποτέ κανείς!!
Μάθαμε να μιλάμε
κι` είχαμε ήδη πληρώσει
το τίμημα.
Τον κόρφο της μάνας!!!!
που από βυζανιάρικα στερηθήκαμε.
Ψηλώσαμε...
Και μόνοι μας σωθήκαμε.

( Στη μάνα )

Αδαμοπούλου Γεωργία
4-7-2019


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Euler2
04-07-2019 @ 11:50
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
kastvr
04-07-2019 @ 13:35
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος
04-07-2019 @ 14:39
Τόσο ανθρώπινο, τόση τρυφερότητα και ευαισθησία...

Συγκίνηση... αυτό ένιωσα.

Να είσαι πάντα καλά Γεωργία, να γράφεις!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-07-2019 @ 20:33
Σαν τη χήρα στο κρεββάτι.....

Α! πα! πα! πα! δεν κρατιούνται αυτοί καλέ, να το δώσετε άνευ όρων το φιλετάκι του Ελληνικού στο φουκαρά το Λάτση!!! να ταίσει τα δέκα ορφανά του, να`χει και για το σάβανο.
Εμάς μας νοιάζει? δεν μας νοιάζει, από τις 8 του μήνα..........τι είχες Γιάννη? τι είχα πάντα...βγάλτε και καμιά μιζούλα!!! δεν ξεχνιέται το χούι!! δεν ειν κατ` ανάγκη κακόν! και ξεχνιέται!! Καληνύχτα μας. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο