| |
Θαλασσες πολλες
η αγαπη μονο μια
συντροφια
μαζευει τις μοναχικες
ειναι οι ψυχες ακτινες
και σε
μια γωνια γης
κι ο συνωστισμος η προβολη πουθενα
μονο το αγριο και η γαληνη
κι οπως το κυμα στον βραχο
να μερευει φουρτουνες
να κοπαζει αγωνιες
να διαλυει αγχη
οπως το βουητο της μελισσας
χαδι τροφαντο και αχνο πανω σου
να σπινθιριζει στα ματια
και στις σκιες
ο καμενος ερωτας
και χαμενος παντα αηττητος
ανεπιδεκτη η αγαπη κι αχρηστο το μετρημα
μεσα της ψυχες αμετρητες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
