| |
| | Της μάνας τα γραμμένα ( Από την συλλογή ) |  | | | Καλή Κυριακή φίλοι μου, η γραφή αυτή έχει 152 στίχους κι` είναι ασφαλώς για το παιδί μου, τον Γιάννο. Μια διαθήκη με γράμματα, σπουδάγματα στα χαρτιά, οι υπόλοιποι..ίσως, κάποτε, μπορεί, σαν σβήσει το κερί. Σας ευχαριστώ πάντα από καρδιάς. | | |
Από την συλλογή ( Μες στη σπηλιά αγιοκέρι )
Μικρό μου σε νανούρισα
με μέλι και με γάλα
και σου`λεγα, δεν ειν ψηλά
η χρυσαφένια σκάλα.
Και σου`λέγα, και σου`λέγα
είναι γυναίκα! η Γη.
Να την αγαπάς καμάρι μου.
Το στάρι κι η πηγή.
Μάκραινες..και ρώταγες
--Είναι ψηλά τ` αστέρια?
σου έλεγα καρδούλα μου
ειν στα δικά σου χέρια.
Ψήλωσες, μάκρυνες πολύ
κι` αγαπάς τη πλάση.
Είναι της μάνας το φιλί
κι` ο κόρφος της γιορτάσι.
Η ύπαρξη σου γιε μου.
Περιστεράκι του λόφου!
Ακόμα μια γραφή ακριβέ μου.
Η ομορφιά τ` ανθρώπου....
---Μάνα, ο Μπετόβεν ,ήταν μεταλάς---
γελάς, μες στο σαλόνι.
Σταυραετέ μου να να περπατάς
στης αλήθειας το ακόνι!
Όλες οι ασκητικές γραφές
με την μικρούλα πένα.
Είναι στη στέρνα κατιφές
Της μάνας τα γραμμένα.
( Είκοσι οχτώ από τους 152 στίχους) έτσι πρέπει.
Γραμμένο σήμερα 4-8-2019 πρωινό Κυριακής
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
04-08-2019 @ 11:28 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ.............. | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-08-2019 @ 19:18 | Θα ήθελα φίλοι μου να μην θεωρήσετε υπερβολικά τα γραπτά μου , ζητώ επιείκεια...σκεφτείτε εσείς που έχετε παιδιά πόσο τα καμαρώνεται, πόσο μιλάτε γι` αυτά κι εγώ το ίδιο κάνω...γράφοντας. Αν ο μοναχογιός μου διάβαζε τα γραμμένα μου...θα μου κατέβαζε τουλάχιστον 100 καντήλια, ευτυχώς θα τα διαβάσει όταν θα` μαι σε τόπο χλοερό και είμαι σίγουρη θα γελά μα και θα δακρύζει. Ευχαριστώ και πάλι. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Euler2
05-08-2019 @ 00:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
