| |
θέλω πολυ να πνίξω της πίκρας τη κραυγη
και να με λούζει τ' Αυγούστου το φεγγαρι
να πιάνουν ρίγη τα βουνά στην πρωινή αυγή
η ψυχή γυαλισμένος οβολός στο "παγκάρι"
κι όταν ο ήλιος ανατέλλει νωχελικά,σιωπηλά
να κλέψω λίγο από κεινο το χρυσαφένιο χρωμα
να δώσω έμφαση στο βλέμμα που πέφτει χαμηλά
και να χρυσωσω μια λέξη σου ανείπωτη στο στομα
σιωπής κλωνάρια που ξεφτιζουν και μαδανε
γεμάτο το στρώμα με κουφάρια των λυγμών
λείψανα οι ώρες,που στα κρυφά προχωράνε
δακρύβρεχτες στιγμές στον πυθμένα των στεναγμών
ανοιχτό παράθυρο να μπει λίγο Αυγουστιάτικο αγερι
να ξεμουδιάσουν οι αισθήσεις,η καρδιά να κατασταλάξει
συνωμοτούν τα πνεύματα,ένα ακόμη χαμένο καλοκαίρι
δάκρυ στο ματοτσινορο που αρνείται για να στάξει ....
....@....
05-08-2019
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
