| |
Στις φυλακές αργοπεθαίνει η ζωή.
Υπάρχουν παράθυρα μικρά ίσα που να χωράει το φως.
Υπάρχουν και σίδερα ψηλά, θεόρατα που να σε εγκλωβίζουν ώστε να νιώθεις δέσμιος αιωνίως.
Στις φυλακές το κρύο είναι τσουχτερό και η μυρωδιά της θανατιλας έχει διαποτίσει ακόμη και τους τοίχους.
Είναι που θέλουμε τη φυλακή και μας αρέσει.
Άρρωστοι άνθρωποι με αλυσίδες να σέρνουμε ένα κάρο πάθη.
Δέσμιοι του εγωισμού, της φιλαυτίας,της αλαζονείας θεωρούμε τον άλλο ως εχθρό.
Στα συντρίμμια αυτής της αυταπάτης νομίζουμε ότι όλα βαίνουν καλώς και σιγοτραγουδαμε τους καημούς μας.
Εγώ έχω την ευθύνη να ανοίξω το παράθυρο το μαγκωμενο.
Εγώ έχω την υπαιτιότητα αν η βρωμιά συσσωρευτεί στα σωθικά μου.
Δυσωδης κοινωνία λυσσαλέα προκαλεί με σημαίες μίσους και απάθειας.
Δεν χωράνε λόγια πολλά στις αποφάσεις της ζωής.
Δεν χωράνε εξηγήσεις στα βήματα προς τον εξαγνισμό.
Ένα μονάχα παίρνει θέση μάχης,η τόλμη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
