Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131357 Τραγούδια, 269589 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στα χέρια άγιο δυόσμο
 Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, ίσως, ίσως κάποτε μάθετε όλοι από που πηγάζει αυτή η γραφή, πιθανόν....την μέρα που δεν θα μας κατακλύζουν τα άρλεκιν της Μαντά ! γιατί η ζωή είναι εδώ κι` όχι στα θεληματικά πηγούνια!!! της αηδίας. Ευχαριστώ.
 
Εκεί ψηλά στην κορυφή
που λαμπαδιάζει η πέτρα
πήγα να κάνω προσευχή
μ` αγάπη! στη φαρέτρα.

Κι` αγνάντευα στη πλάση.
Κουρέλια, τοίχους, σύρματα.
Ψυχές που`χαμε χάσει
για άλλων τα ανομήματα.

Κι` έβλεπα κει στα πέλαγα
τα χίλια πυροφάνια!
Μικρό παιδί που γέλαγα
στην τόση μου αφάνεια.

Κι` είδα φεγγάρια λαμπερά
κι` αστέρια, άγια κεράκια.
Έσβησα όλο τα λερά!
Των λύκων! τα σαράκια.

Εκεί ψηλά στη κορυφή
που αγκάλιαζε τον κόσμο.
Κι` είχα μοναχά, ένα κλωνί
στα χέρια άγιο δυόσμο.

Είδα, ποτάμια, ναν ξερά
και τα σιτάρια ξένα!!
Έκλαψα, γοερά, πικρά.
Καυτά, καρφιά, οργισμένα.

Έψαξα σκήτη και σπηλιά
να μπω να ξαποστάσω!!
Γέρικη ελιά, να`χω σκιά.
Δίψασα. Για να φτάσω.

Ανέβηκα ως τον σταυρό
με τρέμουλο, μες στη ψυχή.!
Αγιόκλημα, κλαδί να βρω!
Στο τελευταίο το σκαλί.

Γαλήνη είχαν τα κύματα!!
τα μέτρησα, ένα, ένα.
Κι` έστειλα τα αισθήματα!
Με μια μικρούλα πένα.

μα και......

Μ` άνθια ζωγραφισμένα....η
Στου κόσμου την αρένα.

Αδαμοπούλου Γεωργία
17-8-2019


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Euler2
17-08-2019 @ 10:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
17-08-2019 @ 14:22
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΟΥ

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Αγιοβλασιτης
17-08-2019 @ 17:33
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-08-2019 @ 18:05
Έχω γραμμένα δυο βιβλία κι όπου τα πήγα εισέπραξα ένα παγερό όχι, βαρέθηκα λοιπόν και τα έχω εδώ σ` ένα συρτάρι φυλαγμένα, δεν ελπίζω πια μα με πίκρανε και με θύμωσε η απόρριψη ειδικά για το ένα, το μικρότερο που το διάβασε πρώτος ο Κωστής ο Παπαγιώργης... μας μίσεψε κι` αυτός στα περβόλια με τις ανθισμένες ροδιές...και μου είπε ---------Γεωργία είναι αριστούργημα, πως μπόρεσες κι` έγραψες τέτοιο βιβλίο.
Μπόρεσα...και μένει εδώ, εκείνο που περισσότερο με καίει είναι ότι θα βοηθούσε ίσως, ίσως και έναν άλλον άνθρωπο... ( .Που τον μποδίζουν να βαδίσει!! ) Μην σκεφτείτε φιλαράκια πως έχω βεντέτα!! με καμιά Μαντα και 4- 5 άλλες όμοιες της, δεν έχω...μα ασφαλώς με απασχολεί τι? διαβάζουν οι γυναίκες , γύρω μου κι` είναι όλα τόσο ελεεινά εύπεπτα και ανόητα, γραμμένα μόνο για να αποκοιμίζουν ζωές μα και συνειδήσεις. .Σας ευχαριστώ και πάλι.Γεωργία Αδαμοπούλου ::love.:: ::love.:: ::love.::
πανσελινος
17-08-2019 @ 18:46
Γαλήνη είχαν τα κύματα!!
τα μέτρησα, ένα, ένα.
Κι` έστειλα τα αισθήματα!
Μ` άνθια ζωγραφισμένα!!!

Είναι τόσο αληθινά αυτά που γράφεις, βγαίνουν ατόφια από την ψυχή σου, γι αυτό μου αρέσει να σε διαβάζω, Γιωργία!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σου εύχομαι!
ακριτας
17-08-2019 @ 19:55
Θαυμασιο!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
inokrini
18-08-2019 @ 19:32
ολο εξαιρετικο!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο