| |
ΑΚΤΙΔΕΣ ΦΩΤΟΣ..
Γύρισα το κεφάλι μου ψηλά
ήθελα τον ήλιο για να δώ
μ΄αντίκρυσα σκοτάδι
στον βουρκωμένο ουρανό
μα δεν πτοήθηκα, συνέχισα
να κοιτάζω πίσω από τα σύννεφα
μέχρι να δω μιά μικρή , τόση δα
φωτειννή ελπιδοφόρα ακτίδα
ψΙθύρισα μέσα μου μιά προσευχή
έλα ήλιε μου, μην φεύγεις
μείνε κοντά μου, δόσε μια ακτίδα
δος μου ελπίδα να πιαστώ
κι έταζα, έταζα χιλιάδες τάματα
και αναθήματα, και ξανάταζα
ώς,που ο ήλιος χαμογέλασε
με πίστεψε, με φώτισε
μου έστειλε πρώτα μια μικρή
ύστερα μιά μεγαλύτερη
και αργότερα μια δέσμη
ακτίδες λαμπερές
και μου έδοσε ζωή ξανά
και μ΄έκανε να ελπίζω πάλι
σήκωσα ξανά το εφάλι και
τον κοίταξα, κι αυτός
μου χαμογέλασε ζεστά
θαρρώ πως με χαιρέτισε κιόλας
γεια σου , γεια σου ήλιε βασιλιά
μονολόγησα
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
