| |
| | Κι' έχουν πουλιά, μιλιούνια |  | | | Καλή Κυριακή φίλοι μου, μου έφερε χθες μια φίλη από την πανέμορφη Ερατεινή, φανταστικά! φραγκόσυκα! μα είχαν πολλά αγκάθια και γέμισαν τα χέρια μου....από αυτό η έμπνευση, σας ευχαριστώ. | | |
Τ` αγκάθια τα`χω μες στα χέρια
κι` όλο πονούν τα δειλινά.
Της θύμησης μου τα μαχαίρια
που δεν τα είπα πουθενά.
Πονούν πολύ, τ` ανθρώπινα!!
Σαν ταξιδέψει ένα παιδί.
Κι` ούτε μιλούν ανώδυνα
τ` αγκάθια μου, δαδί.
Χίλια, τα μέτρησα εχθές
δεν έλειπε ούτε ένα
τ` αγκάθια μου υπογραφές
στου κόσμου την αρένα.
Θα τα ξορκίσω, όταν χαθώ
ψηλά θα ταξιδέψω.
Μ` αυτά θα γράψω, σ` αγαπώ!
Κι` αγάπη θα γυρέψω!
Μπορεί, και ναν του έρωτα
είναι δικά μου, χρόνια!
στα βράδια τ` αξημέρωτα.
Τα αψηλά μου κλώνια!!!
Τ` αγκάθια μου κληρονομιά
από μια άδεια κούνια!!
Της μάνας μου η αγκαλιά!
Κι` έχουν πουλιά, μιλιούνια!
Μ` αυτά να ζω, ν` αγαπώ.
Ποτέ να μην ξεχάσω
κι` όταν θα φύγω θα χαθώ.
Σ` ένα χαρτί θα γράψω...
Έγραψα με τ` αγκάθια μου
κι` ανέβηκα ψηλό βουνό!
Κι` άφησα δυο άνθια μου
σ` ένα κήπο, μυστικό.
Ολάνθιστο μες στις ροδιές
για τον έρωτα, την αγάπη.
Για της αλήθειας αντοχές!!
για ότι δεν εχάθει!
Θ` αρωματίσω μια στιγμή.
Ανώνυμη! στην ιστορία.
Και ένα κλαδάκι γιασεμί!!
θα`χω για την πορεία.
Αδαμοπούλου Γεωργία
8-9-2019
(Το ρητό απλά γιατί μου άρεσε )
Εαν βυθιστώμεν, ας βυθιστώμεν εις τον ωκεανό!! ουχί εις στην σκάφην.
----------------------Μενέλαος Λουντέμης 1912-1977
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Γεδεών
08-09-2019 @ 13:37 | Μπορεί, και ναν του έρωτα
είναι δικά μου, χρόνια!
στα βράδια τ` αξημέρωτα.
Τα αψηλά μου κλώνια!!!
Πόσο μ' αρέσει η γραφή σου αγαπητή μου Γεωργία!!!
Μπράβο!!! | | malkon64
08-09-2019 @ 15:18 | Εξαιρετικό .................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
