| |
Μπήκες μες στου μυαλού μου την κορνίζα
και τώρα σ' έχω εκεί, μικρή μου Λίζα.
Σαν μια φωτογραφία στο σαλόνι,
που φέγγει αχνά στης λησμονιάς την σκόνη.
Ο κόσμος κλαίει απ' την κορφή ως τη ρίζα
κι όλα τα πράγματα έχουν γίνει γκρίζα.
Κι είναι το βλέμμα σου που με μαλώνει
λες κι είμαι εγώ, που σ' άφησα στο χιόνι.
Πάντα θα σού 'χω, να γυρίσεις, βίζα,
να βάζεις το καλοριφέρ στην πρίζα.
Το κόκκινο, πλεχτό σου παντελόνι,
να βρεις και κάποιον, να μην είσαι μόνη.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
