| |
Απ' της αγάπης το νερό
ποτέ δεν μού 'δωσες να πιω,
μόνο θαλασσονέρι.
Μου έστελνες και τον βοριά
να με κτυπά και να φυσά
χειμώνα καλοκαίρι
Τώρα γι' αγάπη μου μιλάς
μα την καρδιά μου ο χιονιάς,
την έχει πια παγώσει.
Ερημοπούλια στα γκρεμά
έχουνε φτιάξει τη φωλιά
κι έχ' η ψυχή στεγνώσει.
Τώρα για αγάπη μου μιλάς
και όσα γίνανε ξεχνάς
Φύγε, δεν έχει τίποτα η καρδιά μου
να σου δώσει
Στα κρύα και την χειμωνιά
δεν μού 'δωσες μια αγκαλιά
να ζεσταθώ λιγάκι.
Το βλέμμα σου πάντα ψυχρό
σκοτείνιαζε τον ουρανό
κι ήμουν χελιδονάκι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
