| |
Το χώμα που περπάτησα
Πήγα στα μέρη που εζήσαμε παλιά
είδα τα μέρη που επαίζαμε παιδιά.
Πήρα τις στράτες που περπάτησα σαν νιος
είδα το σπίτι και της μάνας μας το βιος.
Δεν λάμπανε τα σπίτια μας σαν λάμπανε παλιά
δεν βρήκα ένα γείτονα να πάρω αγκαλιά.
Αναζητούσα όπως παλιά πρόσωπ’ αγαπημένα
μα όλα στέκονταν βουβά τα πάντα ‘ταν θλιμμένα.
Εφώναζα τους γείτονες σαν έκανα παλιά
κανένας δεν απάντησε ζούσαν στην προσφυγιά.
Μισό αιώνα σκόρπισαν σαν φύλλα στους αιθέρες
σαν κάρβουνα μες στην καρδιά είναι αυτές οι μέρες.
Στης Βοιωτίας την οδό τα μάτια μου δακρύζουν
είναι θλιμμένα και πονούν γι’ αυτά που αντικρίζουν.
Στης Βοιωτίας την οδό στέκομαι και δακρύζω
το χώμα που περπάτησα με δάκρυ το ποτίζω.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
21-9-2019
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
