| |
[align=center]
Όρθρος Βαθύς
Ορθρίσομεν όρθρου βαθέως και αντί μύρου
άδει το στόμα του μαυροντυμένου Καλογήρου
μα εγώ το ήλιο καρτερώ να βγει, να λάμψει
απληστία και απονιά του κόσμου για να κάψει .
Όρθρος βαθύς και ακόμα αναμένω ηλίου φως
να ρθει σαν θαλπωρή στην έρημη μου σκέψη
να φύγει της νύχτας μου ο πόθος ο κρυφός
και άλλους πόθους μυστικούς να μη γυρέψει.
Άγρυπνα μάτια με πόνο στης νύχτας την σιγή
και στο δωμάτιο απέξω του δρόμου να περνάνε
δίχως να ξέρουν πως σκαλίζουν μια πληγή
χαρούμενα και αμέριμνοι διαβάτες τραγουδάνε .
Όρθρος βαθύς μα η ζωή μες σε κλειστά βιβλία
που εικόνες πιο παράξενες περίεργα στολίζουν
και ξετυλίγουν δείχνοντας πραγματική ιστορία
που μόνο οι παράδοξοι αναγνώστες ξεφυλλίζουν.
καλό φθινόπωρο στην στιχοπαρέα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
