| |
| | Τερμάτισε μόνη |  | | | https://newagemama.files.wordpress.com/2011/01/empress.jpg?w=584 | | |
Έκλεισε απόψε ένα κεφάλαιο,ίσως το μεγαλύτερο κεφάλαιο που είχε κρατήσει ανοιχτό ως τώρα ....
με τρεμάμενα δάχτυλα γυρίζει σελίδα κι αντικρίζει το κατάλευκο χρωμα μιας άδειας
έρημης σελίδας,που δεν έχει να θυμίσει τίποτα από το παρελθόν ....
ακόμη κι αν κάψει στο μαγκάλι του κήπου,το πρόχειρο τετράδιο με τις καλοχτενισμένες λέξεις, φοβάται μην αναζωπυρώσει η μάτια του από τις στάχτες και την διαπεράσει το επίμονο βλέμμα του ....
αν κι η Κυριακή λουσμένη στου ηλίου τη λιακάδα,η φθινοπωρινή κρυάδα είναι αρκετά έντονη στο εσωτερικό κάλυμμα της ψυχής....
άρχισε περπάτημα τα απογεύματα για να καλύψει τα κενά στης καρδιάς το απαλό
δεν υπάρχει πλέον καμία σύνδεση στο χθες,στο πριν με το τώρα,το σήμερα,τη στιγμή
θα δυσκολευτεί να κλείσει τις ρωγμές του χρονου με το βάλσαμο της σιωπής ....
θα κλείσει τα μάτια στις εικόνες που στριφογυρίζουν στον ίδιο ρυθμό με τις πύρινες
γλώσσες στης φωτιάς τον αλλοπρόσαλλο χορό....
θα στριμώξει όλα τα αισθήματα που κουβαλούσε εντός της για όλα αυτά τα χρόνια ....
και θ'αφήσει το δοξάρι της θύμησης στη θήκη του για να μην μπορεί να ξανά παίξει καμία νότα από το ρεπερτόριο της αγαπης που κρατούσε φυλακισμένο στη καρδιά της από τόσο δα παιδούλα ....
σε κάθε πατημασια ακούγεται το τρίξιμο των ξερών φύλλων που είναι κατά γης
ακούγεται σαν το τρίξιμο των σπασμένων χορδών της ψυχής....
μια παράξενη τρεμουλα στη ραχοκοκαλιά σαν εκείνες τις τρεμουλες στην απέραντη
υγρασία του φθινοπωρινού κλίματος που σε περονιαζουν ως το κόκαλο
τερμάτισε, χωρίς κανένα αποτέλεσμα γιατί δεν κατάφερε να ξεθάψει τον εαυτό της,
τον είχε θάψει τόσο βαθιά που τα διαμελισμένα κομμάτια του ήταν άφαντα....
όλοι τους είχαν πάρει όλο και κάτι από εκείνη και δυστυχώς εκείνη δεν πρόλαβε να
κρατήσει το ελάχιστο μόνο για εκείνη,έστω και κάτι σαν σουβενίρ που να της θυμίζει
ότι έζησε ....
τερμάτισε μόνη και θλιμμένη χωρίς τίποτα μόνο με το κουφάρι του σκελετού της....
και τα αρχικά του ονόματος της τα μόνα που ανήκαν σ'εκεινη και τον εαυτό της.
••••@••••
06-10-2019
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Πρέπει να ξέρεις ν'αγαπάς,για να λές σ'αγαπώ ! | | | |
|
elena351
07-10-2019 @ 07:21 | Καλημερα , καλή εβδομάδα ! ::yes.:: ::love.:: | | bobxaman
07-10-2019 @ 07:27 | Ευαίσθητη τρυφερή ενδιαφέρουσα κατάθεση ψυχής.Αν είναι λόγιες οι καταχωρήσεις και όχι πραγματικές έχει καλώς διαφορετικά σφίγγεις στομάχι και καρδιά και συνεχίζεις στην επόμενη σελίδα.Το βιβλίο της ζωής δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει. | | smaragdenia
07-10-2019 @ 08:30 | με τρεμάμενα δάχτυλα γυρίζει σελίδα κι αντικρίζει το κατάλευκο χρωμα μιας άδειας
έρημης σελίδας,που δεν έχει να θυμίσει τίποτα από το παρελθόν ....
ΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΥΚΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΓΕΜΙΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΤΙ
ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ..... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
07-10-2019 @ 10:57 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-10-2019 @ 12:53 | καλημέρα...........!!!!!!! | | πανσελινος
08-10-2019 @ 23:23 | Καλησπέρα, Έλενα!
Το παρελθόν, όσο όμορφο ή άσχημο κι αν υπήρξε, ανήκει στο παρελθόν κι εκεί πρέπει να μείνει. Το αύριο μας περιμένει, ας του ανοίξουμε την πόρτα και ας το υποδεχτούμε με αισιοδοξία, όπως του πρέπει... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
