| |
Άμα σου φεύγει από δω
ξέφτι γίνει στο πάτο!
κυρά μου, τι να σε πω...
για το κορμί σπαθάτο.
Σαν την παντόφλα, λιώνεις
κι` έρχεται και στραβώνει
την ηδονή λαβώνεις
Πάθος! δεν ξημερώνει.
Σαν ξεχειλώσει στη δουλειά
στην ονειρεμένη φασίνα
μη ψάχνεις τα καυτά φιλιά
σ` έρεβους!! τη ρουτίνα.
Μάνα, μητέρα κι` αδερφή...
άμα..ο πάτος φύγει!
τι? να σου κάνει κι` η γραφή
Για του έρωτα, τα ρίγη!
Τη σούρνεις ως τα δειλινά
και κείνη, λιώνει! λιώνει!
Μες στης ψυχής σου τα κενά
κι` αυτή, ποιος τη μπαλώνει.
Η εκδίκηση της ηδονής
στα νύχια της, αν πέσεις.
Τον εαυτό σου θα φθονείς
γκρεμό να βρεις να πέσεις .
Κουρέλι, σαν γίνει για τα καλά
έχεις Πασά κι` αφέντη!
τα σώβρακα όλα αλφαδιαστά!!
και η παντόφλα, γλέντι!
Για αυτή νε ζεις, χαλάλι της
ποια γόβα? έχει πεθάνει.
Σαν το θωρείς το χάλι της
εύγε σου! το στεφάνι.
Δικό σου! στη κουζίνα σου
μισή παντόφλα η ζωή σου.
Φεγγάρια και τα κρίνα σου.
όλα μες στο χαρτί σου.
Κουρέλια, ξέφτια, έλιωσε
πατάς...και πάει αλλού!
Έδωσε! τι δεν έδωσε...
πλουμίδια, η κουρελού.
Κάθε ξέφτι και φιλί.
Ξήλωμα και ένα χάδι.
Τ` όνειρο το τριανταφυλλί
ψάξ`το μες στο σκοτάδι.
Κι` αν αισθανθείς παράπονο
που δέρμα σου έχει γίνει.
Το πρέπει σου το άπονο...
φταίει, για τη σαγήνη.
12-10-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
