| |
Μετά από χρόνια μοναξιάς
Και την έλλειψη αγκαλιάς
Ο θεός, πιστεύω, σ’ έστειλε σε μένα
Το παρελθόν που με πονά
Τώρα διώχνω μακριά
Και όσα έγιναν, θα μείνουν ξεχασμένα
Αν δεν τολμήσουμε
Τι θα κερδίσουμε
Χαμένοι θα ‘μαστε συνέχεια και το ξέρεις
Όχι πια δισταγμούς
Δάκρυα και λυγμούς
Χαρά σου φέρνω και σε μένα εσύ θα φέρεις
Δρόμο ανοίγουμε
Και καταλήγουμε
Σαν δύο ανθρώπους που η μοίρα τους ενώνει
Αγάπη δυνατή
Δεν πέφτει αμαχητί
Μίσος, κακία, εγωισμός, δεν τη σκοτώνει
Μετά από χρόνια μοναξιάς
Στην καρδιά σου αναζητάς
Αποθέματα αγάπης, μήπως έχεις
Συναισθήματα να ζήσεις
Νέα πράγματα ν’ αρχίσεις
Να φοβάσαι σ’ έναν έρωτα να μπλέξεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
