| |
Μια γαλήνια νύχτα φωτεινή
ένα άστρο φωτεινό, μια αρχή
έφερε αθόρυβα το φως στη γη,
την ευτυχία, τη χαρά στη ζωή.
Και μια πέτρα απότομη, σκληρή
έγινε σαν κρίνος τρυφερή'
και 'να ατσάλινο καρφί σουβλερό,
γονάτισε, λύγισε στο λαγαρό.
Οι πράξεις πήραν άλλη μορφή,
η ελπίδα έγινε πια ορατή'
το αύριο ντύθηκε στο λευκό
και το σήμερα άξιο και αυτό.
Δεν λείπουν όμως οι βάναυσες κραυγές,
δεν λείπουν τα βάσανα και οι πληγές,
τα όρη δεν έγιναν κάμποι χαρωποί,
μα το φως του... δροσίζει την ψυχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
