Άνθη του χιονιού
και φράουλες με δάκρυ ουρανού
σμίλεψαν βαθιά αυτό το μονοπάτι.
Γέλια παιδικά, παραδεισένιας χώρας
με μυρωδιές χρυσές στην κοίτη της ψυχής αναπαυμένες
Ωδές υπέροχων πουλιών αυγής παντοτινής
και βλέμματα μεταξωτά στις όχθες του κορμιού.
Του δειλινού δροσιά, φτερά της πεταλούδας
όνειρο αγγελικής φωνής αιθέριας,
νεράιδες του αγρού σε κυκλικό χορό γιορτής
με όλα τα αστέρια στο μαγιάτικο στεφάνι
αναλαμπές νυχτός με της Σελήνης την φωτιά
κι αιώρες νιότης αέναα λικνισμένης
άφοβες απ' του χρόνου τα στολίδια
στιγμές μικρές μα αιώνιες θαρρώ
χαμόγελο ματιάς και χάρη αναστάσιμη,
προσκύνημα λατρευτικό Θεού,
αυτή η Αγάπη.
