| |
Τι θέλω εγώ,
με την λογική;
Εμένα,
η αίσθηση μου
μ’ οδηγεί,
αυτή μου γνέφει
σαν βροχή
το απομεσήμερο,
τα βήματα μου,
το ένα μετά τ' άλλο,
[κι ας μοιάζουν όλα
σαν μεγάλη πλάνη]
από παρότρυνση
δική της
ανταμώνουν με την γη,
τα κατορθώματα,
οι αποτυχίες
κι αυτό ακόμη
«το μέγα κενό»,
παιδιά της είναι,
οι έρωτες μου,
έρωτες δικοί της.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
