| |
Τα δικά μου πυρομαχικά
είν' ο θυμός ,το δίκιο και οι λέξεις,
πόλεμο ανοίγω στα αφεντικά
και ας μου λεν πολλοί ,
ρε συ, που πας να μπλέξεις,
θα σε συντρίψουνε και θα κιοτέψεις
Τα δικά μου πυρομαχικά
σαν μπαίνω μες την μάχη του πολέμου
είν' οι σημαίες πούχουν χρώματα πολλά
και ανεμίζουνε στο φύσημα του ανέμου,
και τις κρατάνε χέρια δυνατά,
που γράφουνε νο πασαράν
και το φωνάζουν στόματα πολλά
να αντηχεί στα πέρατα του κόσμου
Τα δικά μου πυρομαχικά
είναι οι ματωμένοι οι αγώνες,
που τους κουβαλούν σαν μια κραυγή,
κι ανατριχιάζει η γη,
όλ' οι σιδερόφραχτοι αιώνες.
Είναι οι λέξεις μου μπαρούτι και φωτιά,
που αποθηκεύω στης καρδιάς μου τους στρατώνες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
