| |
Σαν το καραβι, παλι, αλλαξες πορεια
μες στο λιμανι μου γυρνας
δινεις στον ερωτα μια δευτερη ευκαρια
κι ολος ο κοσμος ειναι εδω που με κρατας
(ρεφ)
Θα μ αγαπας οσο μπορεις και να μισησεις
τοσο πολυ που με κρατας
γιατι φοβασαι να μ αφησεις
Και σ αγαπω κι ειναι αργα να κανω πισω
λογια να βρω της μοναξιας
σ αλλη σελιδα να γυρισω
και τρεχει η ζωη μου στους δρομους που τρεχεις
να φευγεις καρδια μου, μακρια, πως αντεχεις
Σαν το φεγγαρι, που κοιταω απ το μπαλκονι
τη νυχτα στολισες ξανά
κι όπως θα φεύγεις, η σιωπή θα μεγαλώνει
να μοιάζουν όλα μακρινά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
