kin
22-08-2006 @ 23:41 | Καλημερα ρε φιλε!
1962 ε?
Που να σου πω τι μου συνεβη πριν κανα μηνα, ισως δυο...
Ειχα βγει βραδυ και περπατουσα χαμενος στις σκεψεις μου...
Κι εκει που βλεπα τους καδους τιγκα στα σκουπιδια και σκεφτομουν οτι αυτο ειναι δειγμα της ευμαριας μας αλλα και της εξαρτησης μας απο κατι μη ανθρωπινο, βλεπω τον τυπο χωμενο μεχρι την μεση μες τον καδο...
Να την χεσω και την ευμαρεια και ολα...
Κι αυτο που με χαλασε πιο πολυ ξερεις ποιο ηταν?
Οτι ο τυπος δεν ηταν κανας μπεκρης, πνιγμενος στην βρωμα και γενικως το συμβολο της αποτυχιας
Ηταν ενας τυπος με ωραιο, περιποιημενο κουρεμα, προσγμενο γενακι, ενα ωραιο καθαρο φανελακι, επισης και το σορτσακι και η παντοφλες...
Ενας πολυ καθως πρεπει κυριος, που ειχε την ατυχια να γεννηθει σε μια κοινωνια με 20% + ανεργια, οπου βεβαιως οι ανθρωποι στην προσπαθεια τους να επιβιωσουν αναγουν σε επαγγελμα την ρακοσυλλογη
1962 ειπες ε?
Σα να μη περασε ουτε μια μερα... | |
Dimitri Favvas
23-08-2006 @ 00:00 | Καλημέρα kin. Έχω ζήσει τέτοιες περιπτώσεις παντού. Και δω στο Μοντρεαλ έχω παρατηρήσει το ίδιο φαινόμενο που περιγράφεις. Εκείνο όμως που μου έκανε εντύπωση τότε ήταν που το βρήκε στα σκουπίδια και ήρθε και με ρώτησε επειδή ήξερε πως ήταν κάποτε δικό μου
| |
Δήμητρα
23-08-2006 @ 00:13 | Πάρα πολύ δυνατοί στίχοι...Επιβεβαιώνουν το ''Φτώχια και φιλότιμο''!Καλημέρα Δημήτρη. | |
Dimitri Favvas
23-08-2006 @ 00:21 | Καλημέρα Δήμητρα κι ευχαριστώ. Εγώ πάω για ύπνο αυτή τη στιγμή. Καληνύχτα μου λοιπόν | |
ΑΙΟΛΟΣ
23-08-2006 @ 01:06 | Με περίσευμα ευαισθησίας... ::smile.:: Δημήτρη καλημέρα... | |
estia
23-08-2006 @ 01:12 | πολύ ωραίο Δημήτρη, η φτώχεια με όλη την τιμιότητα και την υπερηφάνεια τη. καλημέρα νάχεις. | |
agrampeli
23-08-2006 @ 06:31 | Μέ ΑΙΟΛΟΣ καί estia ::smile.:: | |
Σκιά
23-08-2006 @ 14:38 | Η άλλη όψη της ζωής.Πολύ ωραίο Δημήτρη.Καλό βράδυ. | |
βακχος
31-08-2014 @ 19:02 | Δημήτρη σου εύχομαι η ψυχή σου ( δείγμα της γραφής σου ) να νιώθει πάντα αγνή για να με ψυχαγωγείς με την ποίησή σου!!!!
φιλικά μάνος | |
 |
